شب‌نامه

به قول روژین: مجالی برای فرار از خود سانسوری ، تلخندی به زندگی و همدلی صادقانه

شب‌نامه

به قول روژین: مجالی برای فرار از خود سانسوری ، تلخندی به زندگی و همدلی صادقانه

رویای تبت از فریبا وفی

چهارشنبه, ۱۹ خرداد ۱۴۰۰، ۱۱:۵۰ ق.ظ

این کتاب را به طور کاملا اتفاقی پیدا کردم و متاسفم از اینکه این نویسنده یعنی خانم فریبا وفی را نمی‌شناختم. کتاب خواندنی بود و حس خوبی به من داد. سرراست و روان نوشته شده بود البته در بعضی از مواقع، اگر حواست نبود شاید گفتگوی میان شخصیت‌ها را از دست می‌دادی و به درستی متوجه نمی‌شدی که کدام یک در حال صحبت هستند. به نظرم این کتاب قابلیت صوتی شدن را ندارد با وجود اینکه لحن گوینده می‌تواند کمک شایانی به دریافت حس داستان کند ولی خوب گاهی با یک حواس پرتی سیر داستان از دست می‌رود.

در میان شخصیت‌های داستان، شعله را بیش از همه دوست داشتم و به نظرم خیلی حسش درآمده بود. مرد آرام هم بد نبود و حسی که به شیوا داشت با وجود ابهام‌افکنی‌های نویسنده، خالی از لطف نبود. در میان نقدهایی که به خانم وفی وارد کردند، بیان کردند که ایشان زنان منفعلی را به تصویر کشیدند در حالی که چندان هم از نظر من این نقد وارد نیست و زنانی که در داستان حضور دارند، در حال تلاش هستند ولی خوب گاهی کم میاورند. زندگی خیلی سخته و زنان هم در ایران حجم عظیمی از مشکلات را به دوش می‌کشند و طبیعی هست که مقداری خسته و فرسوده بشوند.

  • ۰۰/۰۳/۱۹
  • سعید ‌‌